Washington DC

Hoi allemaal,

Williamsport. Een volledig willekeurig gekozen locatie om een nachtje door te brengen. Ongeveer op de helft tussen Niagara Falls en Washington. Zodra we de stad binnenrijden valt het op dat alle (eet)ketens die iets te vertellen hebben op de mainstreet zitten. Dan ga je denken. Waarom? Dat had Niagara Falls niet eens, en dat is toch een aardige toeristische trekpleister aan deze kant van de oceaan.

Navraag leert dat Williamsport ooit is gestart met Little League Baseball (honk- en softbal voor kinderen) en inmiddels is uitgegroeid tot een wereldwijde sport. De uiteindelijke finale wedstrijden worden in Williamsport gespeeld en zelfs uitgezonden op de landelijke netwerken. Nou spelen wij honkbal vaker dan nooit en minder vaak dan altijd. Nutteloze informatie verder, je kan het echter maar weten.

In de avond eten we bij Denny’s. Het smoezelig publiek inspireerde ons tot allerlei levendige associaties, maar ‘gezonde voeding’ en ‘hoge levensverwachting’ horen daar niet bij. Na het diner zijn we maar gaan zwemmen. De meiden liggen in een deuk wanneer een (te) dikke Amerikaanse dame door haar stoel zakt. Een gênante vertoning, haar man en zoon moesten haar overeind helpen. Ze had met geen mogelijkheid alleen overeind kunnen komen.

Op 30 maart 1981 is Ronald Reagan neergeschoten terwijl hij het Washington Hilton verlaat. 37 jaar later is dit onze thuisbasis voor vier dagen Washington. Achteraf eigenlijk te weinig. Washington DC is namelijk rijk aan musea, monumenten en historische bezienswaardigheden.

We beginnen onze tour in het National Museum of Natural History. Een van de drukst bezochte museums in de wereld. De skeletten van de dinosaurussen spreken immers tot de verbeelding van de meiden. En wat te denken van de enorme collectie juwelen. De grootste diamant ter wereld ligt hier; The Hope Diamond. Prijskaartje: 250 miljoen dollar en geschonken aan het Smithsonian. De insectentuin is interessant, met de grootste spinnen, schorpioenen en sprinkhanen die je ooit hebt gezien (levend). Een schitterende vlindertuin, waarbij je goed kunt zien dat men veel tijd en energie stopt in onderzoek en behoudt van de natuur. De afdeling met alle foto's die ooit een prijs hebben gewonnen is prachtig. Er hangen echt hele mooie foto's tussen.

De Smithsonian Zoo is onze volgende bestemming. Niet de grootste dierentuin op de wereld. Maar ook hier zie je goed terug dat men veel waarde hecht aan onderzoek en behoudt van planten en dieren. Dat is goed in een wereld die ook veel kapot maakt. Overigens is alles waar ‘Smithsonian’ in de naam staat gratis te bewonderen. En dat zijn er nogal wat in Washington (19 musea). Een tripje naar het Museum van Afrikaanse en Amerikaanse historie? Als je heel vroeg bent kan je gratis naar binnen, anders is er een wachtlijst van maanden.

Het Air and Space Museum is weer van een andere orde. Dit museum heeft de grootste collectie vlieg- en ruimtevaartuigen in de wereld. De (ruimte)vliegtuigen hangen in de hal, zelfs het allereerste vliegtuig van de Wright Brothers is te bewonderen. De meiden vinden de afdeling planeetkunde nog het meest interessant. Gelukkig hangt er een heel planetenstelsel zodat we met onze beperkte kennis enigszins uitleg kunnen geven over de planeten.

Er is hier zoveel te doen, ik zal jullie niet vermoeien met alles wat we gedaan hebben. Dat is simpelweg te veel om op te noemen. Een kleine greep kan wel. Een trip naar het Washington Monument (de obelisk), het indrukwekkende Lincoln Memorial waar Martin Luther King zijn befaamde ‘I Have A Dream’ speech hield, het schitterende tweede wereldoorlog momument. Memorials van WWI, de Korea oorlog, de Vietnamoorlog, met alle namen van de 58.000 slachtoffers en vermisten in de muur gekerfd. De muur wordt nog jaarlijks bijgewerkt omdat men nog steeds slachtoffers weet te identificeren aan de hand van DNA.

Uiteraard mag een trip naar het Witte Huis en het US Capitool niet ontbreken. In het Nationale Archief ligt de Onafhankelijkheidsverklaring, de Bill of Rights en de documenten van de Grondwet.

Kortom, we hebben echt wel veel gezien en gedaan. Maar nog niet eens de helft van de talrijke mogelijkheden. Wel jammer. Het Holocaust memorial hadden we nog wel willen zien. En zo zijn er nog wel meer, maar onze tijd in Washington zit erop. Noa en Senna vinden het ook erg jammer dat we alweer weg moeten. Ze vinden Washington tot nu toe de leukste stad.

In de avonduren is het overigens goed te doen in het buitenbad met uitzicht op het Washington Monument. Het bad is tot 22.30 open. Dus we kunnen rustig chillen, terwijl mama lekker aan de rand van het zwembad ligt bij te komen van wéér een drukke en warme dag. Het is elke dag namelijk een graadje of 30. Wat dat betreft zijn de musea wel een uitkomst met airco.

Morgen staat de volgende stad op het programma; Philadelphia. Ik hou jullie op de hoogte.