Boston

Hoi allemaal,

Na maanden van voorbereiden gaan we eindelijk op vakantie; 19 dagen Amerika. We hebben er ouderwets veel zin in.

De autorit naar Schiphol gaat voorspoedig. Het is wel enorm druk op Schiphol. Gelukkig gaat het inchecken redelijk snel. Weer een zorg minder, nu nog een stukje vliegen. Ondanks een lange vlucht van 7 uur en 15 minuten houden de meiden het prima vol. Met een TV scherm voor je neus, aardig wat films, series en spelletjes kom je je tijd gelukkig wel door.

Eenmaal in Amerika gaat het ook allemaal prima. Auto ophalen (een Dodge Charger) en hup, naar ons hotel. Het autorijden in Amerika is altijd even wennen. Een automaat rijdt heerlijk, maar het is behoorlijk druk bij het vliegveld en in de stad. Ook regent het echt gigantisch hard. Zo hard dat we overal “Flood” waarschuwingen tegenkomen. Nou denk je dat we wel wat gewend zijn in Nederland, maar dit soort buitjes; die kunnen we momenteel in Nederland wel goed gebruiken. Je staat bijna tot je enkels in het water. Nu maar hopen dat het niet de hele dag blijft regenen, en zeker de komende dagen niet. Na een onzeker half uurtje komen we gelukkig ongeschonden aan bij ons hotel.

Eenmaal aangekomen dumpen we de koffers in onze kamer en rijden naar de plaatselijke supermarkt. We halen er wat drinken en wat eten. Inmiddels slaat de jetlag toe bij de meiden. 18 uur hier betekent 24 uur in Nederland, de meiden zijn dan al bijna 24 uur wakker. We besluiten maar even rustig aan te doen, badje in, hapje eten, slapen. Morgen staat immers een lange dag op het programma. Helaas geen zwembad om even af te koelen, die zijn ze helaas aan het verbouwen…Balen.

De volgende dag rijden we naar Boston Common. Hét park van Boston, en het oudste park van Amerika (gedateerd: 1634). Als de meiden vragen wat we hier gaan doen geef ik aan dat we gaan wandelen, veel wandelen. De meiden kijken me vervolgens aan alsof er ineens een klein armpje uit mijn voorhoofd groeit. We zijn op vakantie, dan gaan we toch niet wandelen? Na enige uitleg over het verloop van de dag met genoeg rustmomenten voor iedereen gaan ze uiteindelijk akkoord met de planning. Onze eerste volle dag in Boston kan beginnen.

Boston. De bakermat van de Amerikaanse Revolutie. We beginnen met The Freedom Trail. Een geschiedkundige wandeling van 3,5 kilometer, dwars door de stad, langs alle noemenswaardige hoogtepunten die iets met de Amerikaanse Revolutie te maken hebben. De trail is vrij makkelijk te volgen, er ligt een rode lijn met zegels op de grond. Die hoef je maar te volgen om uit te komen bij het eindpunt; Bunker Hill. Een leerzaam dagje, de meiden houden het prima vol. Bij Old State House staan we stil bij de eerste gevechten die (schijnbaar) tot de Amerikaanse revolutie leidden. Britse soldaten openden het vuur op protesterende burgers, ook wel The Boston Massacre genoemd.

Eenmaal aangekomen bij Bunker Hill staat er nog een uitdaging te wachten. Een beklimming van het monument zelf. De meiden willen zitten en delen mijn enthousiasme om het monument te beklimmen niet, Steph trouwens ook niet. Dan maar alleen de 294 treden naar boven. Een prachtig uitzicht over Boston, dat dan weer wel.

De overige dagen vullen we ook met het uithangen van de ultieme toerist. We bezoeken de USS Constitution, Fenway Park (Boston Red Sox) en duiken Seaport District in. Met een prachtig uitzicht langs het water en het financial district van Boston. De vliegtuigen die landen op Logan airport komen vrij laag voorbij. We zijn ook langs MIT en Harvard geweest. Kosten per jaar: 60.000 dollar. We wilden de dames gelijk inschrijven, maar er zat niemand aan de inschrijfbalie. Waarschijnlijk bezweken aan terminale bureaucratie, het was best een drukke bedoeling aan de balie.

Senna is overigens gek van knuffels. Die kreeg zo wat kortsluiting bij het zien van de winkel Build-A-Bear. Hier mag je zelf een knuffel in elkaar flansen. Het is een konijn geworden, met de naam Lila. Nog geprobeerd uit te leggen dat het de bedoeling is een beer te maken, ze wilde perse een konijn. Begint al lekker rebels te worden.

Voor nu genoeg geschiedenis en woorden, morgen gaan we richting Albany. Om vervolgens een dag later richting Niagara Falls te rijden. Wat we hier allemaal uitspoken, lezen jullie over een paar dagen.

Dikkedoei